Dinsdag, het vervolg

Na het dinsdagochtendoasespel gaan we ‘s-middags op pad voor een GSM-coordinatentocht. Paar jaar geleden ook al eens gedaan en het werkt goed. 7 groepjes gaan het bosin richting punten die je via de opgegeven coördinaten kunt vinden. Daar aangekomen app je dat door aan het zenuwcentrum (Jordy, Marisca en Melissa) en krijg je een opdracht. Doe je die goed, dan krijg je de volgende coördinaten geappt enzovoorts.

Mijn groep bestaat uit Julie, Caitlin, Lisa, Ingmar, Pim, Syb, Ajay en de kleine Samuel. Topgroepje want het danst en zingt zich een middag lang door het bos. Ik leer nieuwe nummers, hoor bekende oude nummers en het mooiste van alles: iedereen mag om de beurt een verzoeknummer indienen. Wat mij verbijsterd: Yves-R (wie kent hem nog) en Guus Meeuwis (wie wil toegeven dat hij naar zijn muziek luistert) komen bijvoorbeeld voorbij. Maar gelukkig ook nieuwe klassiekers als “jambolaliloerie” (zo klinkt het) en “Hans dekt de schade” en heel veel praatmuziek (rapnummers). Vraag ik om The Story Of OJ van JayZ (het enige rapnummer dat ik ken doordat ik een keer naar een concert van JayZ mocht en dacht ik moet toch 1 nummer mee kunnen zingen), hebben ze daar allemaal weer nog nooit van gehoord en zetten ze het niet op. Maar ondanks dat, bedankt voor deze gezellige middag.

Oh ja, er waren ook opdrachten. Een van de vragen was “hoeveel olifanten zaten er zondag in het oasespel waarop Pim de hele groep staat te overtuigen dat het er 8 waren totdat Ingmar koeltjes zegt “maar jij was er zondag helemaal nog niet”. Discussie gesloten. Op een gegeven moment hebben we een opdracht waarin ze elkaar ineens aan gaan moedigen met “doe het voor rapper Sjors!!!”. Die kennen ze dus ook. Laatste mooie is dat we bij een van de opdrachten waar je een foto moet maken waarbij je op volgorde van de oudste naar de jongste staat geen nieuwe coördinaten krijgen omdat we niet goed staan. We snappen er niets van, maar het blijkt dat Caitlin al 15 jaar haar verjaardag op de verkeerde datum heeft gevierd en die verjaardag ook al 16 keer had moeten vieren. Blijkt met knippen en plakken een verkeerde geboortedatum op de lijst terecht gekomen te zijn, maar als leiding vinden wij wel dat ze thuis nog 15 verjaardagscadeautjes tegoed heeft.

De hele tocht was best inspannend. Best ver lopen, leuke maar soms best lastige opdrachten en af en toe flink door een bos klauteren om op de plek met de juiste coördinaten aan te komen. Toch wordt er niet gepiept en de pasta of de rijst die klaar staat wanneer iedereen weer terug is maakt veel goed.

‘S-avonds staat er voor iedereen een escaperoom klaar. Is best een lastige met best lastig rekenwerk. Maar er zitten ook makkelijkere opdrachten in zoals het ontdekken welk dier op een plaatje voorkomt en het maken van een puzzel met zebra’s. Volgens mij vermaakt iedereen zich prima omdat er voor iedereen iets te doen valt, maar er een verslag over maken is lastig. Voor het boekje met mooie uitspraken van kinderen hebben we er wel nog een: Ashley zegt dat ze tussen de bedden heeft lopen te staan.

Na weer een heerlijke nacht slapen is het nu woensdag, de dag van Esmeray want die is jarig. Betekent zingen en cadeaus en pas daarna op weg met de dag. Die start met het boskwartetten. 4 ploegen met elk 1 beker, 1 schaaltje, 1 tafeltennisbatjes, etc, en je moet proberen een kwartet compleet te krijgen door die voorwerpen bij de andere groepen te pikken.

‘s-Middags spelen we na een pannenkoekenlunch de zeskamp. Net als al het andere wat we de afgelopen dagen en vanochtend hebben gedaan vond ik hem leuk (al komt dat ook doordat ik niet mee hoefde te doen aan het rodedraadspel, lees vooral verder voor de uitleg).

Eerst het wat makkelijkere Deel. Er is een water-overbreng-spel waarbij je met je groep water uit een emmer in een andere emmer moet krijgen waarbij je groep op een rijtje staat, iedereen een eigen emmer heeft en het water van emmer tot emmer moet gaan tot de eindemmer. Zo maar wat observaties tijdens dit spel:

• de oudste jongens moeten zorgen voor volle beginemmers en lopen zich het schompes van het veld naar de kraan en terug.
• Frits neemt tot afgrijzen van zijn eigen team steeds 1 emmer tegelijk mee en roept heel hard “maar er is ook maar 1 kraan”. Klopt op zich, dus de feiten heeft Frits wel op een rijtje, maar het is toch wel erg handig de eerste keer 2 emmers mee te nemen zodat er 1 vol kan lopen terwijl je met de andere al volle emmer naar het speelveld rent.
• Kyshaina gooit de emmer waar het water in moet komen per ongeluk om. Quirijn roept “dat gaat lekker, laat mij maar” (onze kids zijn soms erg direct) en gooit natuurlijk zelf op precies dezelfde manier de emmer om. Is dus lachen voor en door Kyshaina.

Er is een scrabblespel waarbij ieder lid van je team een letter heeft en je met een aantal letters woorden moet maken. Moeilijk is het woord kieper. Elk team heeft namelijk maar twee e’s en ze gaan bij het horen van kieper allemaal keeper staan te maken (op zijn Rotterdams he) en dat lukt niet. Maar ze hebben het allemaal toch best wel snel door dat je het dan met kiep moet schrijven.

Het rodedraadspel is een variant op het kat en muis spel waarbij de katten de staarten van de muizen uit hun broek moeten trekken. Wij spelen het op zijn Afrikaans met 3 ploegen die op even grote afstand van elkaar staan, tegelijk beginnen, een parcourtje rond 2 pionnen moeten rennen en moeten proberen de staarten van de ploeg ervoor te pakken te nemen. En dat is me een spel zeg: er wordt echt op leven en dood gestreden. Waanzinnige snelheden, waanzinnige aantallen rondjes en waanzinnige tussensprints wanneer je staart er bijna uit wordt gehaald. Toppotje is dat tussen Sam (de grote), Berend en Quirijn waarbij de mannen ondanks de waarschuwing niet te sporten bij dit weer echt tot het gaatje gaan. Berend moet op tegen beide andere mannen die van hetzelfde team zijn en vooral Sam verbaast, nee, zeg maar gerust verbijstert ons. Hij sport volgens eigen zeggen nooit, maar telkens wanneer Berend in de buurt komt weet hij er keer na keer een tussenversnelling uit te persen waardoor het gat ineens weer een meter of 5 is. Pas na een ontelbaar aantal rondjes krijgt Berend hem te pakken, maar die is dan al zo kapot dat Quirijn hem 3 rondjes later te pakken heeft. Voor de ouders: de mannen maken het prima.

Na de zeskamp blijkt buienradar weer eens niet accuraat. Volgens die app is er echt geen regen te ontdekken maar we krijgen toch een bui op ons kop. Het lijkt wel met emmers tegelijk uit de lucht te komen. De wasruimten lopen onder en de binnenplaats staat volledig onder water. Blijkt bij nader inzien toch geen regen maar een ouderwets waterballet te zijn waar echt iedereen aan meedoet. Van Dilayda tot Lisanne, van Cristiano tot Tijn, van Lisanne tot Jessie en van Daniël tot Iris (en dat zijn er 3) doet mee. Het is dan ook prachtig weer. Bijna alles gaat goed, al zie ik Eline en Jessie flink onderuit gaan en krijgt Koen een emmer die Indyra laat schieten op zijn hoofd, maar ze houden er alledrie gelukkig helemaal niets aan over.

Na het eerste opdrogen,is er een volgende verrassing want er komt een schepijskar voorgereden. Twijfelende kinderen maar ja hoor, is echt voor ons. Cadeautje van Diana, helemaal geweldig en lekker en al helemaal omdat we de 30 graden vandaag weer aantikken.

Na het ijs gaan de barbeques in elkaar en gaan we verder met waar we allemaal zo goed in zijn: eten. De hoeveelheden die er door gaan vallen dit keer mee (maar dat is logisch na een week met taart, ijs, chips, koek en alles wat je nog meer in een rugzak kunt hebben). Traditie is inmiddels dat wij als leiding na de kinderen eten en dat een aantal van de oudste kinderen dan het vlees draait. Dit jaar zijn dat als ik het goed heb onthouden Isabelle, Lieke en Jamie (sorry wanneer ik iemand vergeet, maar het is nu donderdagochtend kwart voor 8, niet mijn scherpste moment van de week). Grappig hoor, want die staan op een gegeven moment onder eenzelfde bui als vanmiddag toen ze het water met emmers tegelijk over zich heenkregen: er barst me toch een bui los, echt niet normaal. Wel weer grappig is dat Isabelle daarna onder een paraplu het vlees staat te draaien, dat heb ik dan weer nog nooit gezien.