Op naar het bos voor het douanespel dus. Dat wordt vol vuur gespeeld. Het thema van het kamp is Afrika of safari (dat wisselt af en toe), dus het is logisch dat je kaartjes met name als captain America, the Hulk of Spider-Man over moet brengen. Het spel is jongens tegen de meisjes, waarbij de jongens als eerste briefjes moeten smokkelen en de meisjes de jongens moeten tikken en dan de briefjes bij de jongens moeten ontdekken. Ergens gaat er in de uitleg alleen toch iets mis, want op een gegeven moment staat Kyshaina met haar schoenen en sokken in haar handen terwijl zij juist moet zoeken. Maar ja, niet heel goed opgelet en dan wordt je tijdens dit kamp al snel in de maling genomen. Karan heeft trouwens een ander probleem: hij komt aan het einde trots vertellen dat hij zijn briefje niet kwijt is. Dat is knap alleen niet zo mooi, want hij had zijn briefje juist in moeten leveren om punten te scoren. Na het tellen van alle punten blijken de dames overigens gewonnen te hebben.

‘s-middags is het op naar het dorp om te winkelen. Is een simpel klusje: Kruidvat om snoep te scheppen, supermarkt (nu een Coop) en snackbar. Niet dat de kinderen te lui zijn om meer winkels af te lopen, er is gewoon niet meer in deze wereldstad. En dan moet u zich er ook nog op bedacht zijn dat de snackbar normaal gesproken dicht is op maandag maar speciaal voor ons open gaat. Anders zou het winkelen in een minuut of 10 afgelopen zijn, nu kunnen we er met het heen en weer lopen nog een redelijk lang middagprogramma van maken. Gelukkig wel weer zo kort dat de mannen van de kleinste slaapzaal de kans grijpen hun slaapzaal netjes op te ruimen en te vegen. Top-gasten!!!

Ondanks het feit dat er maar 3 shopbare winkels waren heeft Loon op Zand deze maandag een wereldomzet. Ik zie zakken snoep en blikjes limonade voorbij komen, ik zie knuffels en Lego de deur passeren en ik zie ijsjes en patatjes met. Verder zit ik nu alweer een poosje bij het Kamphuis en zag ik Patrick, Tobias, Berend en (vooral) Lennart met heel veel emmers water voorbij komen. De mannen hebben met elkaar bij het Kruidvat een zwembadje gekocht waar ze eens lekker in gaan zitten om na al het sjouwen af te koelen. Net even gecheckt, ze zitten er ook echt zelf in dus het is niet zo dat ze alleen het water voor anderen hebben gehaald. Oh ja, er zitten ook nog een paar leuke meiden in het bad, dus volgens mij is deze dag voor de mannen nu al meer dan geslaagd. En dan krijgen ze ook nog eens bloemkool bij het eten!!!!

Na het diner is het langeavondwandelingtijd. Dropping mag hier niet, maar avondwandeling wel, dus we noemen de dropping tegenwoordig langeavondwandeling en dan is het goed. Mooi land leven wij toch. We hebben 4 groepen, oplopend in leeftijd. Groep 2 wordt een half uur later afgezet op een plek verder dan groep 1 en is eerder terug. Dat is een knappe prestatie. Groep 3 en 4 beginnen op hetzelfde punt. Groep 3 gaat als een speer richting Kamphuis, groep 4 raakt redelijk van het padje. Eerste lopen ze een half uur door het mulle zand van west naar oost om vervolgens weer een half uur door iets minder mul zand van west naar oost te lopen. Lekker nuttig en dat ook nog tijdens allerlei discussies over ver lopen, snel lopen, gsm-loom, kort lopen, gelijk aanschuiven voor het ontbijt, eerst naar de snackbar en dat gaat zo maar door. Voordat er een punt is gemaakt over wat het nu precies wordt zijn ze terug bij het kamphuis, dus dit was de meest nuttige discussie van het hele kamp......

Na een riante nacht is het inmiddels dinsdagochtend. Echt een topdag:

• Om te beginnen is iedereen kop tijd zijn of haar bed uit.
• Fenny doet de afwas en vindt dat zo leuk dat ik denk dat ze dat voortaan thuis ook elke dag gaat doen.
• Na het ontbijt en de afwas is er taart van de ouders van Lennart. Gisteren al populair door het bad, nu nog populairder dankzij de taart. Voor zijn ouders: enorm bedankt de kids en wijzelf vonden het geweldig. Ook een waarschuwing voor zijn ouders: mocht de populariteit van Lennart de komende dagen zo doorstijgen dan wordt het de komende maanden druk aan tafel ;-)

Na de taart gaan we op naar het bos voor het oasespel. Moet iets anders dan eergisteren want toen duurde het tweede spelletje een uur. En dat voornemen lukt. Jordy en Mike zijn de strenge posten, delen de kaartjes superwillekeurig uit en al uw kinderen spelen echt goed en leuk mee. Levert ook allerlei verrassende zaken op:

• eerste potje zijn Koen en kleine Samuel de oases. Verschil is mooi: Koen maakt met zijn vrienden Samuel en Tim een heel plan hoe te gaan winnen, Samuel snapt het hele spel niet en loopt vrolijk mee met iedereen die iets tegen hem zegt.
• Ashley die mier is weet Tara die oase is te tikken.
• Iris D is in alle 3 de potjes een mier, haar broer Daniël in 2 van de 3 potjes. Statistsch bezien bijna onmogelijk maar het gebeurt toch. Ik koop dus toch een staatslot voor de volgende trekking.
• Er zijn veel rode en bezwete hoofden van het rennen. Mishaily komt op een gegeven moment terug bij Mike waar ze 5 minuten uit moet hijgen na haar olifantenjacht. Voor alle duidelijkheid: ze had het kaartje met de olifant, het hoogste dier in het spel, en ze heeft geprobeerd een record te vestigen met aantal getikte dieren binnen 5 minuten. Het is maar een voorbeeld van hoe hard er wordt gelopen. Zo zegt Eefje “ik heb deze 3 dagen kamp al meer gerend dan de 10 jaar hiervoor bij elkaar”.
• Door het superwillekeurige uitdelen van kaartjes wordt Esmeray ineens oase, de belangrijkste speler van het spel. Ze schrikt zich echt kapot, vindt het helemaal niet leuk maar wint met haar team wel het spelletje.
• Het laatste potje wordt uiteindelijk gewonnen door het team van (ik heb het echt gehoord) Fritsieboy. Ook voor zijn ouders een waarschuwing: uw kleine Frits heet nu dus Fritsieboy en wenst volgens ons voortaan ook altijd zo te worden aangesproken.
• En als afsluiting nog even terug naar kleine Samuel en het spel niet helemaal snappen: wanneer het team van Fritsieboy heeft gewonnen loopt hij hard juichend met hen mee terug, alleen was hij van de tegenpartij...