En ja hoor, het is weer zo ver: Sperwerszomerkamp. Na afgelopen paaskamp kan het weer niet beter zijn denk je dan (toen gingen we in korte broek weg) maar het is echt niet te geloven: dat kan dus wel. Strakblauwe lucht, vrolijke kinderen, buschauffeur die op tijd en gezellig is, het kan echt een stuk minder. Rijden we trouwens over de Moerdijkbrug, roept de chauffeur ineens om door de bus: “jongens en meisjes, we rijden nu op de Moerdijkbrug en wanneer jullie naar rechts kijken dan zien jullie..................... links helemaal niets.” Vinden wij als leiding leuk, maar of een van de kinderen het gehoord heeft vragen wij ons wel af.

Maar alle gekheid op een stokje, het is nu half elf ‘s-avonds en er wordt een spel uitgelegd waarbij alle kinderen hun mond moeten houden. Niet tijdens de uitleg want ze gillen allemaal door Robin heen, maar wel wanneer het spel straks wordt gespeeld. Ben benieuwd.

Verder alvast zo maar wat dingen die zijn gebeurd:

• Jacqueline niet schrikken en doorlezen, maar Justin is ziek. Niet van hoofdpijn of het eten, maar doordat hij een panna heeft gekregen van Fenny. Dat wordt een week huilen, hij is nu al blij dat hij vrijdagmiddag al wordt opgehaald en niet tot en met zaterdag moet horen wat er is gebeurd.
• De oudste dames wassen af met leuke muziek. Cherani hoort de muziek en heeft een uur staan dansen. Die slaapt vannacht dus zeker lekker.
• Dat Cherani kon dansen komt omdat ze vandaag haar tas heeft laten dragen door Tim. Ze was het bos ingegaan met een rugzak met een liter cola, 3 halve liters water, een pond snoep en een fles zonnebrand. Best zwaar dus, maar de galante Tim heeft de tas de helft van de nummerloop voor haar gedragen.
• Dat je gekke dingen in je tas hebt is trouwens weer normaal. Frits (bijna 20 dus die zou beter kunnen weten) heeft namelijk een regenjas bij zich. Vandaag een regenjas in je tas, heb echt geen idee op welke weersite zijn moeder heeft gekeken dat hij die jas mee moest nemen het bos in.
• Vanavond aten we tosti’s. John bedankt voor de sleutel van de kantine, want de tosti-ijzers waren we dus vergeten en die zijn nog even opgehaald door Melissa die de sleutel van John heeft geleend.

Inmiddels zijn we het bos ingeweest. Spel werd echt stil gespeeld, dus dat was wel fijn. Wat wel een beetje pijn deed, was dat Mika zei dat het niet uitmaakt of je wint of verliest, als het maar gezellig is. Man man man, wat hoor je hier soms toch rare teksten. Wat dan wel weer lachen is, is dat Mika 5 minuten later als een gek het bos uitgerend komt met een complete memory die zijn team flink punten oplevert. Maakt misschien toch wel een beetje uit of je wint of verliest dus. Frist gaat de ster van dit verslag woorden, althans, voorlopig doet hij een goede poging. Nu presteert hij het om een memorykaartje kwijt te raken in een donker bos waarop Petra en Marisca naar het kamphuis sprinten om een vervangend kaartje te halen. Daarna gaan we weer verder, komt Frits even later vertellen dat hij dat kaartje in zijn kontzak had gedaan en dat was vergeten.

Terug bij het kamphuis hebben we de tweede die op tafel danst. De eerste was Jamie bij de afwas, de tweede is Eline die jarig is. Daar is al voor afgeteld en flink voor gezongen, dus dat is wel mooi. De eerste die haar feliciteerde is Tijn, leuk dat hij mee is ;-).

Mika concurreert met Frits met genoemd worden. Mike komt vertellen dat Mika een teek heeft en vraagt of Robin die er uit kan halen. Robin gaat naar Mika en komt er dan achter dat het verhaal anders is. Jordy heeft aan de mannen uitgelegd dat hij voor het slapen gaan altijd een kus krijgt van Robin en Mika zegt “das leuk” waarop de list ontstaat Robin voor een niet-bestaande teek te laten komen. Maar voor alle mannen behalve Jordy: dat werkt dus niet.

Slapen blijkt vandaag voor iedereen behalve Sven geen lastige opgave. Denk dat het behalve Sven nog nooit zo vroeg stil is geweest op de eerste avond. De laatste die gaat slapen is namelijk -zal niet verrassend zijn - Sven. Het is dus wel duidelijk wie van de leiding het deze week het zwaarst hebben: de leiding op de slaapzaal bij Sven want die kunnen niet slapen wanneer ze naar bed gaan.

Voor nu is dit het even, morgen weer meer.