Donderdag en vrijdag

Het is inmiddels de donderdagavond na de Efteling. De oudsten zijn nu het bos in voor een variant op het douanespel en de jongsten liggen inmiddels in bed. Alleen Tijn en kleine Jerry zijn niet mee het bos in want die hebben vastgezeten in de python. Hoewel ook de kampverkering van kleine Jerry over is en hij dus extra pech heeft, boffen ze allebei toch dat ze niet mee hoeven want het is me een potje koud zeg. Het lijkt wel een aflevering van Game of Thrones die voorbijkomt: allemaal in het zwart met 7 lagen over elkaar met uitzondering van Pim Denerys Besjes die zich zoals gebruikelijk half ontkleed in het strijdgewoel stort.

Maar de Efteling zat er dus nog voor. Was volgens mij voor iedereen een goede dag. Het samenstellen van groepjes die de Efteling ingaan was dan wel een opgave, vandaag loopt het eigenlijk wel prima. Er wordt nog het een en ander gewisseld tussen groepjes, maar niemand loopt alleen, niemand wordt gestoken door een wesp en niemand raakt een ballon kwijt. Gaat dan alles goed, nou nee.

• Op de heenweg zit Esmeray uit volle borst op de wijs van het hondje van de slager te zingen: “daar boven op die berg, daar staat een koe, die geeft geen melk, maar Heineken-bier”. Dat het misschien een stier in plaats van een koe moet zijn omdat het anders niet rijmt kan niet waar zijn want een stier geeft geen melk en dat bier komt toch in de plaats van de melk. Geen speld tussen te krijgen.
• Karan en Ajay kopen ieder een grote zak popcorn. Wordt vervolgd.
• Dennis kan door het volle reisschema maar 2 keer een ruitje opentrekken. Hij heeft wel 2 keer prijs, maar het gebruikelijke diagonaaltje zit er dit keer niet in.
• Ashley koopt een ijsje met slagroom, maar moet haar wisselgeld in haar portemonnee stoppen terwijl ze haar ijsje al beetpakt. Gevolg is een portemonnee waar een heleboel slagroom aanzit. Maakt voor haar ijsje niet uit want dat is nog steeds reusachtig groot, maar portemonnee en handen zijn wel erg vies. Komt de ijsjesverkoopster direct met een natte handdoek aan waarmee ze de portemonnee en Ashley’s handen schoonpoetst. Topverkoopster deze Kayleigh, zulk personeel wens je je als bedrijf. En Ashley heeft gewoon een lekker ijsje.
• Kleine Samuel koopt popcorn. Doet hij handig met een briefje van 10 waar hij 6 euro wisselgeld op krijgt. Tevreden doet hij zijn portemonnee in zijn rugzak om met een grote glimlach maar zonder wisselgeld en zonder popcorn de winkel uit te lopen.Ook dat komt helemaal goed, maar het is toch fijn dat iemand zo tevreden kan zijn met het weggooien van 10 euro.

Oh ja, waarom het fout ging met het kopen van popcorn door Karan en Ajay is makkelijk uit te leggen. Na de frites, snacks, hamburgers (waarvan we dankzij een vraag van kleine Jordy weten dat je die kunt bestellen en waar vooral de leiding met veel plezier gebruik van maakt) en ander lekkers van de patatbakkers is het namelijk tijd voor mannenavond op de slaapzaal van de kleinsten. Wordt een groot feest, alleen gaat er met die popcornzakken toch iets mis. Het gevolg is dat de hele vloer ineens bedekt ligt met een laag popcorn. Het is geen kleine kamer (er staan 4 stapelbedden en er is op de vloer ruimte genoeg voor 4 koffers) en de vloer ligt helemaal vol, maar zelfs dan zitten die reuzenzakken best nog vol. Beide broers gaan dus weinig tot niets merken van een tekort aan popcorn en bovendien vegen ze de zooi zelf bij elkaar zodat de slaapzaal toch weer redelijk schoon is. Enige wat daarna rest is een enorme popcorn-lucht, maar dat is eigenlijk best een prettig luchtje in vergelijking met de natte zweetvoetengeur die er normaal gesproken hangt. Oh ja, het afrekenen wordt ook nog wel een dingetje want ze hebben bedacht dat iedereen die komt 8 euro moet betalen, dat je die toch niet hoeft te betalen wanneer je leuk bent, dat je 16 euro moet betalen wanneer je de mannenavond verpest en dat er na de mannenavond pas wordt afgerekend. Dat is een leuk idee, maar ik ben benieuwd of iemand nog gaat betalen.

Inmiddels is het vrijdag tussen de middag. We hebben weer een rustige maar wel korte nacht achter de rug. De dag begint met een kind minder. Niets om u zorgen om te maken, Lieke is naar huis omdat ze vandaag een bruiloft heeft (en ter dubbele geruststelling: niet van haarzelf). Na het ontbijt op naar het bos voor het “bouw je eigen dierentuin of safaripark-spel”. Deels soort monopoly waarbij je geld kunt verdienen en dieren kunt kopen, deels een doe ding doordat je die dieren in een zo mooi mogelijk park moet plaatsen. Nou, zowel de handelsgeest als de creativiteit slaan meteen toe. Altijd even afwachten hoe de vrijdag gaat, maar deze ochtend is iedereen wakker en op een of andere manier aan de slag. Het groepje waar ik bijsta bestaat uit Iris L, Eline, Berend, Lisa, Eefje, Cherani, Ingmar en Tess en die spelen zo fanatiek dat een van hen zelfs uit zijn of haar broek scheurt. Berend is de kasbewaker (want je moet wel zo veel mogelijk dieren kopen maar ook niet failliet gaan), de anderen dobbelen om de beurt en pogen een zo mooi mogelijke dierentuin te maken. En ik vind dat dat lukt: er staat en toiletgebouw, er is een geweldig entreegebouw, er staat bewegwijzering, er staan 2 speeltuintjes en dan vergeet ik nog wel wat. Ook knap dat ze doorgaan want er wordt af en toe door de andere groepen fors gedemonstreerd tegen onze dierentuin. Zo staan er met regelmaat groepen voor de poort te gillen “dierentuin, moordenaars” en “met safari zit je in de penarie (of zoiets)”. Maar eigenlijk verhoogt dat de pret alleen maar.

Vrijdagmiddag en ik ben in de war. Thema van de week is Afrika of Safari (ik weet het nog steeds niet) en we spelen Frozen oase. Het is de laatste middag van het kamp en ik zie Tara en Ashley sprintend door het bos gaan. Justin, Christiano en de grootste Lotte zijn er niet meer bij, die zijn net opgehaald vanwege belangrijke sportwedstrijden morgen. De kleinste jongens liggen allevier al in bed. Niet om te slapen maar verstopt in hun slaapzak om de leiding te neppen. Werkt niet helemaal omdat Mike ze al hoort giechelen wanneer hij op 10 meter afstand van hun slaapzaal is. De regie van het spel ligt bij Jill, Eefje en Isabelle, onze oudste dames, zodat wij eens kunnen kijken hoe het dan gaat. En het moet gezegd, dat gaat ze goed af. Ook in deze variant wordt er weer fanatiek en over het algemeen eerlijk gespeeld. Ashley is een geweldige mier, Cherani en Nikkie worden zo maar een keer oase en de kaartjes met de naam van Prins Hans zijn mateloos populair. Best grappig om door een bos geschreeuwd te horen “Daniël is Hans”.

Na het eten bonte avond. Ik weet wel wie dat gaat betalen, want wie betaalt de schade? Nu is het tijd om te gaan slapen...

Dinsdag en woensdag

Dinsdag, het vervolg

Na het dinsdagochtendoasespel gaan we ‘s-middags op pad voor een GSM-coordinatentocht. Paar jaar geleden ook al eens gedaan en het werkt goed. 7 groepjes gaan het bosin richting punten die je via de opgegeven coördinaten kunt vinden. Daar aangekomen app je dat door aan het zenuwcentrum (Jordy, Marisca en Melissa) en krijg je een opdracht. Doe je die goed, dan krijg je de volgende coördinaten geappt enzovoorts.

Mijn groep bestaat uit Julie, Caitlin, Lisa, Ingmar, Pim, Syb, Ajay en de kleine Samuel. Topgroepje want het danst en zingt zich een middag lang door het bos. Ik leer nieuwe nummers, hoor bekende oude nummers en het mooiste van alles: iedereen mag om de beurt een verzoeknummer indienen. Wat mij verbijsterd: Yves-R (wie kent hem nog) en Guus Meeuwis (wie wil toegeven dat hij naar zijn muziek luistert) komen bijvoorbeeld voorbij. Maar gelukkig ook nieuwe klassiekers als “jambolaliloerie” (zo klinkt het) en “Hans dekt de schade” en heel veel praatmuziek (rapnummers). Vraag ik om The Story Of OJ van JayZ (het enige rapnummer dat ik ken doordat ik een keer naar een concert van JayZ mocht en dacht ik moet toch 1 nummer mee kunnen zingen), hebben ze daar allemaal weer nog nooit van gehoord en zetten ze het niet op. Maar ondanks dat, bedankt voor deze gezellige middag.

Oh ja, er waren ook opdrachten. Een van de vragen was “hoeveel olifanten zaten er zondag in het oasespel waarop Pim de hele groep staat te overtuigen dat het er 8 waren totdat Ingmar koeltjes zegt “maar jij was er zondag helemaal nog niet”. Discussie gesloten. Op een gegeven moment hebben we een opdracht waarin ze elkaar ineens aan gaan moedigen met “doe het voor rapper Sjors!!!”. Die kennen ze dus ook. Laatste mooie is dat we bij een van de opdrachten waar je een foto moet maken waarbij je op volgorde van de oudste naar de jongste staat geen nieuwe coördinaten krijgen omdat we niet goed staan. We snappen er niets van, maar het blijkt dat Caitlin al 15 jaar haar verjaardag op de verkeerde datum heeft gevierd en die verjaardag ook al 16 keer had moeten vieren. Blijkt met knippen en plakken een verkeerde geboortedatum op de lijst terecht gekomen te zijn, maar als leiding vinden wij wel dat ze thuis nog 15 verjaardagscadeautjes tegoed heeft.

De hele tocht was best inspannend. Best ver lopen, leuke maar soms best lastige opdrachten en af en toe flink door een bos klauteren om op de plek met de juiste coördinaten aan te komen. Toch wordt er niet gepiept en de pasta of de rijst die klaar staat wanneer iedereen weer terug is maakt veel goed.

‘S-avonds staat er voor iedereen een escaperoom klaar. Is best een lastige met best lastig rekenwerk. Maar er zitten ook makkelijkere opdrachten in zoals het ontdekken welk dier op een plaatje voorkomt en het maken van een puzzel met zebra’s. Volgens mij vermaakt iedereen zich prima omdat er voor iedereen iets te doen valt, maar er een verslag over maken is lastig. Voor het boekje met mooie uitspraken van kinderen hebben we er wel nog een: Ashley zegt dat ze tussen de bedden heeft lopen te staan.

Na weer een heerlijke nacht slapen is het nu woensdag, de dag van Esmeray want die is jarig. Betekent zingen en cadeaus en pas daarna op weg met de dag. Die start met het boskwartetten. 4 ploegen met elk 1 beker, 1 schaaltje, 1 tafeltennisbatjes, etc, en je moet proberen een kwartet compleet te krijgen door die voorwerpen bij de andere groepen te pikken.

‘s-Middags spelen we na een pannenkoekenlunch de zeskamp. Net als al het andere wat we de afgelopen dagen en vanochtend hebben gedaan vond ik hem leuk (al komt dat ook doordat ik niet mee hoefde te doen aan het rodedraadspel, lees vooral verder voor de uitleg).

Eerst het wat makkelijkere Deel. Er is een water-overbreng-spel waarbij je met je groep water uit een emmer in een andere emmer moet krijgen waarbij je groep op een rijtje staat, iedereen een eigen emmer heeft en het water van emmer tot emmer moet gaan tot de eindemmer. Zo maar wat observaties tijdens dit spel:

• de oudste jongens moeten zorgen voor volle beginemmers en lopen zich het schompes van het veld naar de kraan en terug.
• Frits neemt tot afgrijzen van zijn eigen team steeds 1 emmer tegelijk mee en roept heel hard “maar er is ook maar 1 kraan”. Klopt op zich, dus de feiten heeft Frits wel op een rijtje, maar het is toch wel erg handig de eerste keer 2 emmers mee te nemen zodat er 1 vol kan lopen terwijl je met de andere al volle emmer naar het speelveld rent.
• Kyshaina gooit de emmer waar het water in moet komen per ongeluk om. Quirijn roept “dat gaat lekker, laat mij maar” (onze kids zijn soms erg direct) en gooit natuurlijk zelf op precies dezelfde manier de emmer om. Is dus lachen voor en door Kyshaina.

Er is een scrabblespel waarbij ieder lid van je team een letter heeft en je met een aantal letters woorden moet maken. Moeilijk is het woord kieper. Elk team heeft namelijk maar twee e’s en ze gaan bij het horen van kieper allemaal keeper staan te maken (op zijn Rotterdams he) en dat lukt niet. Maar ze hebben het allemaal toch best wel snel door dat je het dan met kiep moet schrijven.

Het rodedraadspel is een variant op het kat en muis spel waarbij de katten de staarten van de muizen uit hun broek moeten trekken. Wij spelen het op zijn Afrikaans met 3 ploegen die op even grote afstand van elkaar staan, tegelijk beginnen, een parcourtje rond 2 pionnen moeten rennen en moeten proberen de staarten van de ploeg ervoor te pakken te nemen. En dat is me een spel zeg: er wordt echt op leven en dood gestreden. Waanzinnige snelheden, waanzinnige aantallen rondjes en waanzinnige tussensprints wanneer je staart er bijna uit wordt gehaald. Toppotje is dat tussen Sam (de grote), Berend en Quirijn waarbij de mannen ondanks de waarschuwing niet te sporten bij dit weer echt tot het gaatje gaan. Berend moet op tegen beide andere mannen die van hetzelfde team zijn en vooral Sam verbaast, nee, zeg maar gerust verbijstert ons. Hij sport volgens eigen zeggen nooit, maar telkens wanneer Berend in de buurt komt weet hij er keer na keer een tussenversnelling uit te persen waardoor het gat ineens weer een meter of 5 is. Pas na een ontelbaar aantal rondjes krijgt Berend hem te pakken, maar die is dan al zo kapot dat Quirijn hem 3 rondjes later te pakken heeft. Voor de ouders: de mannen maken het prima.

Na de zeskamp blijkt buienradar weer eens niet accuraat. Volgens die app is er echt geen regen te ontdekken maar we krijgen toch een bui op ons kop. Het lijkt wel met emmers tegelijk uit de lucht te komen. De wasruimten lopen onder en de binnenplaats staat volledig onder water. Blijkt bij nader inzien toch geen regen maar een ouderwets waterballet te zijn waar echt iedereen aan meedoet. Van Dilayda tot Lisanne, van Cristiano tot Tijn, van Lisanne tot Jessie en van Daniël tot Iris (en dat zijn er 3) doet mee. Het is dan ook prachtig weer. Bijna alles gaat goed, al zie ik Eline en Jessie flink onderuit gaan en krijgt Koen een emmer die Indyra laat schieten op zijn hoofd, maar ze houden er alledrie gelukkig helemaal niets aan over.

Na het eerste opdrogen,is er een volgende verrassing want er komt een schepijskar voorgereden. Twijfelende kinderen maar ja hoor, is echt voor ons. Cadeautje van Diana, helemaal geweldig en lekker en al helemaal omdat we de 30 graden vandaag weer aantikken.

Na het ijs gaan de barbeques in elkaar en gaan we verder met waar we allemaal zo goed in zijn: eten. De hoeveelheden die er door gaan vallen dit keer mee (maar dat is logisch na een week met taart, ijs, chips, koek en alles wat je nog meer in een rugzak kunt hebben). Traditie is inmiddels dat wij als leiding na de kinderen eten en dat een aantal van de oudste kinderen dan het vlees draait. Dit jaar zijn dat als ik het goed heb onthouden Isabelle, Lieke en Jamie (sorry wanneer ik iemand vergeet, maar het is nu donderdagochtend kwart voor 8, niet mijn scherpste moment van de week). Grappig hoor, want die staan op een gegeven moment onder eenzelfde bui als vanmiddag toen ze het water met emmers tegelijk over zich heenkregen: er barst me toch een bui los, echt niet normaal. Wel weer grappig is dat Isabelle daarna onder een paraplu het vlees staat te draaien, dat heb ik dan weer nog nooit gezien.

Maandag

Op naar het bos voor het douanespel dus. Dat wordt vol vuur gespeeld. Het thema van het kamp is Afrika of safari (dat wisselt af en toe), dus het is logisch dat je kaartjes met name als captain America, the Hulk of Spider-Man over moet brengen. Het spel is jongens tegen de meisjes, waarbij de jongens als eerste briefjes moeten smokkelen en de meisjes de jongens moeten tikken en dan de briefjes bij de jongens moeten ontdekken. Ergens gaat er in de uitleg alleen toch iets mis, want op een gegeven moment staat Kyshaina met haar schoenen en sokken in haar handen terwijl zij juist moet zoeken. Maar ja, niet heel goed opgelet en dan wordt je tijdens dit kamp al snel in de maling genomen. Karan heeft trouwens een ander probleem: hij komt aan het einde trots vertellen dat hij zijn briefje niet kwijt is. Dat is knap alleen niet zo mooi, want hij had zijn briefje juist in moeten leveren om punten te scoren. Na het tellen van alle punten blijken de dames overigens gewonnen te hebben.

‘s-middags is het op naar het dorp om te winkelen. Is een simpel klusje: Kruidvat om snoep te scheppen, supermarkt (nu een Coop) en snackbar. Niet dat de kinderen te lui zijn om meer winkels af te lopen, er is gewoon niet meer in deze wereldstad. En dan moet u zich er ook nog op bedacht zijn dat de snackbar normaal gesproken dicht is op maandag maar speciaal voor ons open gaat. Anders zou het winkelen in een minuut of 10 afgelopen zijn, nu kunnen we er met het heen en weer lopen nog een redelijk lang middagprogramma van maken. Gelukkig wel weer zo kort dat de mannen van de kleinste slaapzaal de kans grijpen hun slaapzaal netjes op te ruimen en te vegen. Top-gasten!!!

Ondanks het feit dat er maar 3 shopbare winkels waren heeft Loon op Zand deze maandag een wereldomzet. Ik zie zakken snoep en blikjes limonade voorbij komen, ik zie knuffels en Lego de deur passeren en ik zie ijsjes en patatjes met. Verder zit ik nu alweer een poosje bij het Kamphuis en zag ik Patrick, Tobias, Berend en (vooral) Lennart met heel veel emmers water voorbij komen. De mannen hebben met elkaar bij het Kruidvat een zwembadje gekocht waar ze eens lekker in gaan zitten om na al het sjouwen af te koelen. Net even gecheckt, ze zitten er ook echt zelf in dus het is niet zo dat ze alleen het water voor anderen hebben gehaald. Oh ja, er zitten ook nog een paar leuke meiden in het bad, dus volgens mij is deze dag voor de mannen nu al meer dan geslaagd. En dan krijgen ze ook nog eens bloemkool bij het eten!!!!

Na het diner is het langeavondwandelingtijd. Dropping mag hier niet, maar avondwandeling wel, dus we noemen de dropping tegenwoordig langeavondwandeling en dan is het goed. Mooi land leven wij toch. We hebben 4 groepen, oplopend in leeftijd. Groep 2 wordt een half uur later afgezet op een plek verder dan groep 1 en is eerder terug. Dat is een knappe prestatie. Groep 3 en 4 beginnen op hetzelfde punt. Groep 3 gaat als een speer richting Kamphuis, groep 4 raakt redelijk van het padje. Eerste lopen ze een half uur door het mulle zand van west naar oost om vervolgens weer een half uur door iets minder mul zand van west naar oost te lopen. Lekker nuttig en dat ook nog tijdens allerlei discussies over ver lopen, snel lopen, gsm-loom, kort lopen, gelijk aanschuiven voor het ontbijt, eerst naar de snackbar en dat gaat zo maar door. Voordat er een punt is gemaakt over wat het nu precies wordt zijn ze terug bij het kamphuis, dus dit was de meest nuttige discussie van het hele kamp......

Na een riante nacht is het inmiddels dinsdagochtend. Echt een topdag:

• Om te beginnen is iedereen kop tijd zijn of haar bed uit.
• Fenny doet de afwas en vindt dat zo leuk dat ik denk dat ze dat voortaan thuis ook elke dag gaat doen.
• Na het ontbijt en de afwas is er taart van de ouders van Lennart. Gisteren al populair door het bad, nu nog populairder dankzij de taart. Voor zijn ouders: enorm bedankt de kids en wijzelf vonden het geweldig. Ook een waarschuwing voor zijn ouders: mocht de populariteit van Lennart de komende dagen zo doorstijgen dan wordt het de komende maanden druk aan tafel ;-)

Na de taart gaan we op naar het bos voor het oasespel. Moet iets anders dan eergisteren want toen duurde het tweede spelletje een uur. En dat voornemen lukt. Jordy en Mike zijn de strenge posten, delen de kaartjes superwillekeurig uit en al uw kinderen spelen echt goed en leuk mee. Levert ook allerlei verrassende zaken op:

• eerste potje zijn Koen en kleine Samuel de oases. Verschil is mooi: Koen maakt met zijn vrienden Samuel en Tim een heel plan hoe te gaan winnen, Samuel snapt het hele spel niet en loopt vrolijk mee met iedereen die iets tegen hem zegt.
• Ashley die mier is weet Tara die oase is te tikken.
• Iris D is in alle 3 de potjes een mier, haar broer Daniël in 2 van de 3 potjes. Statistsch bezien bijna onmogelijk maar het gebeurt toch. Ik koop dus toch een staatslot voor de volgende trekking.
• Er zijn veel rode en bezwete hoofden van het rennen. Mishaily komt op een gegeven moment terug bij Mike waar ze 5 minuten uit moet hijgen na haar olifantenjacht. Voor alle duidelijkheid: ze had het kaartje met de olifant, het hoogste dier in het spel, en ze heeft geprobeerd een record te vestigen met aantal getikte dieren binnen 5 minuten. Het is maar een voorbeeld van hoe hard er wordt gelopen. Zo zegt Eefje “ik heb deze 3 dagen kamp al meer gerend dan de 10 jaar hiervoor bij elkaar”.
• Door het superwillekeurige uitdelen van kaartjes wordt Esmeray ineens oase, de belangrijkste speler van het spel. Ze schrikt zich echt kapot, vindt het helemaal niet leuk maar wint met haar team wel het spelletje.
• Het laatste potje wordt uiteindelijk gewonnen door het team van (ik heb het echt gehoord) Fritsieboy. Ook voor zijn ouders een waarschuwing: uw kleine Frits heet nu dus Fritsieboy en wenst volgens ons voortaan ook altijd zo te worden aangesproken.
• En als afsluiting nog even terug naar kleine Samuel en het spel niet helemaal snappen: wanneer het team van Fritsieboy heeft gewonnen loopt hij hard juichend met hen mee terug, alleen was hij van de tegenpartij...

Zondag

Zondag

De zondag is de dag van moeizaam opstaan want iedereen is te laat gaan slapen, ‘s ochtends een bosspel, ‘s middags slagbal in de duinen en ‘s avonds dierengeluidenspel en dodestraal. Nou ja, niet dus. Om te beginnen lopen er vanaf 7 uur allemaal types rond die mij wakker maken en houden en blijkt er wanneer ik om 8 uur naar buiten kom al 6 man van de leiding die normaal gesproken na mij douchen aan de koffie te zitten. Raar. Verder wordt het weer zonnig en heet, dus gaan we ‘s ochtends al naar de duinen. Raar. En ook moet iedereen zich met factor 30 of hoger insmeren voordat we ‘s ochtends weggaan. Ook raar.

Nou ja, op weg naar de duinen dus. Nog nooit zo hard gelopen, volgens mij heeft iedereen er zin in. Maar toch gaat de reis niet helemaal volgens plan. We nemen het verkeerde pad, Tobias krijgt het voor elkaar de bodem uit een boodschappentas vol met flessen te laten scheuren en er loopt er een met 3 paraplu’s en een deken door het bos terwijl de lucht strakblauw is en de temperatuur naar de 30 gaat.

Bij ons vaste slagbalveld aangekomen worden er vier teams gekozen en gaat het spelen los. Ook hier een aantal opvallende zaken:

• Tijn staat te piepen dat het veel te warm is om hard te lopen, maar wanneer hij aan de beurt is slaat hij de bal ver weg en rent hij een homerun.
• Berend blinkt uit in vangballen alleen de bal die Julie slaat gaat om onbegrijpelijke redenen door zijn handen heen......
• Austin weet een bal achter zijn achterhoofd te vangen. Eigenlijk is hij te laat maar op een of andere manier pakt hij de bal die over zijn hoofd gaat toch.
• Roy weet daarentegen weer geen ballen te vangen terwijl hij kansen genoeg krijgt.
• Mika vindt ook dit spel gezellig. Zou ik ook vinden wanneer ik 5 keer een homerun sloeg.
• Vangballen zijn er genoeg, alleen tellen ze niet allemaal vanwege voetfouten of te vroeg gevangen of omdat er zand opstoof. Zo heb ik zeker Ashley, Tobias en Indyra mooie vangballen zien maken die toch niet telden als vangbal.
• Mike legt Lennart uit dat je bij slaan met een slagbal-plankje het plankje zo moet draaien dat je met de zijkant gaat slaan. Lennart kijkt hem eens aan, past zijn techniek iets aan en lelt de bal een eind weg nadat hij een paar keer heeft gemist. Voor Mike een beetje jammer dat hij dan juist tegen Mike aan het spelen is....
• Zowel Cherani als Lotte weten een bal geweldig te stoppen met hun hoofd. Was niet helemaal de bedoeling, maar wel heel nuttig voor hun team.
• Ajay en Karan hebben allebei een trainingsbroek aan. Hebben ze helemaal los van elkaar voor gekozen, een echt broergevoel dus. Ze piepen trouwens geen seconde over dat ze het warm hebben. Enige waar Ajay over klaagt is dat hij teveel stappen maakt voor zijn stappenteller.
• Elke keer dat Syb op het honk komt roept zijn team “doe voorzichtig”. Doet Syb geen ene keer en hij gaat als een speer in het rond zonder een keer uit te gaan. Lef loont niet altijd maar bij dit spel dus zeker wel.
• De regels zijn als altijd onnavolgbaar. Kinderen van 7 of 8 krijgen van scheidsrechter Dennis altijd extra kansen om te slaan, dus dat komt Samuel, Iris, Amaranth, Merel en Jill goed van pas.

Na het spel weer richting kamphuis voor de lunch. Je merkt dat het schema anders is, want alle kinderen eten alsof ze al aan het diner zitten. Dus het duurt best even voordat iedereen klaar is. Daarna weer op pad naar het bos voor het oasespel. We spelen twee keer. Eerste potje gaat best prima. Zeker voor Esmeray die als beer kaartje na kaartje van de tegenpartij afpikt. Ook nu vindt Mika het gezellig, zelfs nadat hij zich echt te pletter valt wanneer hij achter iemand aanzit. Nadat hij het eerste potje heeft verloren wordt dat trouwens weer iets minder. Nu is Mika niet de enige die plat gaat. De kleine Samuel gaat over de kop (heeft niets) en Lisa gaat stevig onderuit nadat ze als oase achter Lara aanzit. Geeft Patrick de kans aan te komen rennen en haar te tikken zodat de ploeg van Patrick wint. Man man man, dat geeft me toch een gedoe over wel of niet sportief. En wat echt grappig is: Lara krijgt in alle verhalen de schuld terwijl die er echt helemaal niets aan kon doen, echt grappig, vooral ook omdat ze er helemaal niets van afweet en het tweede potje zo veel gedoe oplevert dat iedereen het eerste potje allang is vergeten. In de tweede potje heeft Quirijn trouwens een geweldige actie: Thijs rent op hem af om hem te tikken terwijl Quirijn hem niet aan ziet komen. Op het laatste moment ziet Quirijn hem toch, hij laat zich in een keer plat op de grond vallen, Thijs rent langs hem alleen lucht tikkend en Quirijn schiet overeind en sprint weg de andere kant op. Is in een seconde gebeurd, echt geweldige actie.

Na het oasespel mogen we aan de rijst met erwtjes, balletjes en pindasaus. Wordt flink van gegeten. De afwas erna is gezellig, dus u snapt dat Mika daarbij helpt. Thijs en Berend trouwens ook, maar met iets andere reden want ze willen iet meezingen na het eten. Ze zijn trouwens ook gezellig dus dat afdrogen levert ze behalve niet zingen ook nog koffie op. Topdag voor beide mannen dus, al piept vooral Thijs wel dat het “maar” filterkoffie is.

Na het eten gaan we op naar het bos voor het dierengeluidenspel. Dit keer met een olifant dus in safarithema. Dieren zitten goed verdeeld in het bos, groepjes doen fanatiek mee, zijn klein dus worden niet zo snel gevonden door de jagers en gaan als een sper door het bos. Vooral het groepje met Karan, Austin en Jordy die Quirijn en Thijs als leiding hebben is on fire. Ze rennen als gekken door het donkere bos, laten zich niet stoppen door bomen, vermijden de jagers en winnen het spel dik. Het tellen van de kinderen is trouwens ook dit jaar weer een opgave. Niet omdat we niet kunnen tellen, wel omdat er steeds kids bijkomen. Inmiddels hebben we ook Lotte en Pim in huis en moet alleen Fleur nog aansluiten, ik hoop dat het vanaf nu wat makkelijker wordt.

Na het dierengeluidenspel gaan de jongsten naar bed en de rest weer het bos in voor de Dodestraal. Gek jaar, want de kleinsten zijn dit jaar echt een minigroepje: niet alleen vanwege hun lengte, ook vanwege hun aantal. Esmeray, Amaranth, Lotte, Iris, Cherani, Ashley gaan niet mee, de rest wel. Nou ja, Jordy, Ajay, Samuel en Sven ook niet, maar die slapen vandaag zo snel dat ik niet doorheb dat ze ook nog in het Kamphuis zijn.

Na een ook verder rustige nacht is het nu maandagochtend. Betekent kaartjes schrijven. Beste tekst die ik heb gezien “Het is hier luek”. Benieuwd wie die kaart krijgt. De oudste dames hebben zich ook al omgekleed. Die dachten dat alles dit jaar andersom is, dus dat het maandagmiddag winkelen het maandagochtendwinkelen was geworden. Voor de supermarkt en de snackbar hadden ze zich in hun mooiste winkeloutfit gehesen, maar omdat we toch eerst douanespel gaan spelen zijn de jurkjes weer uit en de hardloopsetjes weer aan. Maar eens zien of ze daar ook hard in gaan lopen.....

Ps mochten er nog tikfouten in dit stukje zitten, dan mailen, bellen of appen met Merel en niet met mij.

Zaterdag

En ja hoor, het is weer zo ver: Sperwerszomerkamp. Na afgelopen paaskamp kan het weer niet beter zijn denk je dan (toen gingen we in korte broek weg) maar het is echt niet te geloven: dat kan dus wel. Strakblauwe lucht, vrolijke kinderen, buschauffeur die op tijd en gezellig is, het kan echt een stuk minder. Rijden we trouwens over de Moerdijkbrug, roept de chauffeur ineens om door de bus: “jongens en meisjes, we rijden nu op de Moerdijkbrug en wanneer jullie naar rechts kijken dan zien jullie..................... links helemaal niets.” Vinden wij als leiding leuk, maar of een van de kinderen het gehoord heeft vragen wij ons wel af.

Maar alle gekheid op een stokje, het is nu half elf ‘s-avonds en er wordt een spel uitgelegd waarbij alle kinderen hun mond moeten houden. Niet tijdens de uitleg want ze gillen allemaal door Robin heen, maar wel wanneer het spel straks wordt gespeeld. Ben benieuwd.

Verder alvast zo maar wat dingen die zijn gebeurd:

• Jacqueline niet schrikken en doorlezen, maar Justin is ziek. Niet van hoofdpijn of het eten, maar doordat hij een panna heeft gekregen van Fenny. Dat wordt een week huilen, hij is nu al blij dat hij vrijdagmiddag al wordt opgehaald en niet tot en met zaterdag moet horen wat er is gebeurd.
• De oudste dames wassen af met leuke muziek. Cherani hoort de muziek en heeft een uur staan dansen. Die slaapt vannacht dus zeker lekker.
• Dat Cherani kon dansen komt omdat ze vandaag haar tas heeft laten dragen door Tim. Ze was het bos ingegaan met een rugzak met een liter cola, 3 halve liters water, een pond snoep en een fles zonnebrand. Best zwaar dus, maar de galante Tim heeft de tas de helft van de nummerloop voor haar gedragen.
• Dat je gekke dingen in je tas hebt is trouwens weer normaal. Frits (bijna 20 dus die zou beter kunnen weten) heeft namelijk een regenjas bij zich. Vandaag een regenjas in je tas, heb echt geen idee op welke weersite zijn moeder heeft gekeken dat hij die jas mee moest nemen het bos in.
• Vanavond aten we tosti’s. John bedankt voor de sleutel van de kantine, want de tosti-ijzers waren we dus vergeten en die zijn nog even opgehaald door Melissa die de sleutel van John heeft geleend.

Inmiddels zijn we het bos ingeweest. Spel werd echt stil gespeeld, dus dat was wel fijn. Wat wel een beetje pijn deed, was dat Mika zei dat het niet uitmaakt of je wint of verliest, als het maar gezellig is. Man man man, wat hoor je hier soms toch rare teksten. Wat dan wel weer lachen is, is dat Mika 5 minuten later als een gek het bos uitgerend komt met een complete memory die zijn team flink punten oplevert. Maakt misschien toch wel een beetje uit of je wint of verliest dus. Frist gaat de ster van dit verslag woorden, althans, voorlopig doet hij een goede poging. Nu presteert hij het om een memorykaartje kwijt te raken in een donker bos waarop Petra en Marisca naar het kamphuis sprinten om een vervangend kaartje te halen. Daarna gaan we weer verder, komt Frits even later vertellen dat hij dat kaartje in zijn kontzak had gedaan en dat was vergeten.

Terug bij het kamphuis hebben we de tweede die op tafel danst. De eerste was Jamie bij de afwas, de tweede is Eline die jarig is. Daar is al voor afgeteld en flink voor gezongen, dus dat is wel mooi. De eerste die haar feliciteerde is Tijn, leuk dat hij mee is ;-).

Mika concurreert met Frits met genoemd worden. Mike komt vertellen dat Mika een teek heeft en vraagt of Robin die er uit kan halen. Robin gaat naar Mika en komt er dan achter dat het verhaal anders is. Jordy heeft aan de mannen uitgelegd dat hij voor het slapen gaan altijd een kus krijgt van Robin en Mika zegt “das leuk” waarop de list ontstaat Robin voor een niet-bestaande teek te laten komen. Maar voor alle mannen behalve Jordy: dat werkt dus niet.

Slapen blijkt vandaag voor iedereen behalve Sven geen lastige opgave. Denk dat het behalve Sven nog nooit zo vroeg stil is geweest op de eerste avond. De laatste die gaat slapen is namelijk -zal niet verrassend zijn - Sven. Het is dus wel duidelijk wie van de leiding het deze week het zwaarst hebben: de leiding op de slaapzaal bij Sven want die kunnen niet slapen wanneer ze naar bed gaan.

Voor nu is dit het even, morgen weer meer.

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons zomerkamp meereist!

Groetjes,

Dennis Wijngaard HKL